عطر تلخ

یه زمانی ممکنه آدم های کوچیک بیان تو زندگیت. انقدر دروغ بگن انقدر دروغ بگن که خودشون و شما رو تا خرخره فرو ببرن تو دروغ. و حتما شما بخشی از اون رو باور می کنید. امیدوارم انقدر این آدم ها عمر کنن که نتیجه دروغ گوییشون رو خودشون ببینن. و انقدر راحت با زندگی دیگران بازی نکنند. 

به این پنجره بزرگ خیره میشم. دلم یهو خیلی تنگ میشه. دل تنگی منم اینجوریه که در یک لحظه از خودم تهی میشم. زیبایی منظره روبرو منو به این فکر فرو برد که اگر جایی بود فرای این زندگی، که اونی میشد که دلت می خواست و تا ابد این لذت ادامه داشت چقدر شیرین بود. و شاید حتی داشتن این رویا زیبا بود

آقاتلخه

روی دیواره های کوه ها هم شعرهای عاشقانه بنویسی ولی آدم نباشی، هیچی نیستی. 

مثل اینکه سال ها باشی و نباشی. اخرش شعر رفتن بذاری و بگی من رفتم

آقاتلخه